Μια ανεξήγητη “χημεία” από την πρώτη στιγμή. Όμορφες συζητήσεις. Όμορφες στιγμές. Χτίζεται σιγά σιγά ένα δέσιμο. Όμως οι σχέσεις δεν κυλούν πάντα ομαλά. Υπάρχουν σχέσεις που αντί να σου δίνουν αγάπη και γαλήνη, σε τραυματίζουν. Παρόλο που το βλέπεις, δε φεύγεις, μένεις εκεί κι ας μη νιώθεις ασφαλής. Από τη μία αισθάνεσαι ψυχικό πόνο, από την άλλη εισπράττεις τόσο έντονη χαρά και ικανοποίηση μετά από μια όμορφη στιγμή. Τα επίπεδα ενδορφινών που ξαφνικά εκτοξεύονται, δίνουν την αίσθηση ευφορίας και ανακούφισης. Εγκλωβίζεσαι σε ένα φαύλο κύκλο, σε μια σχέση που μοιάζει με σκωτσέζικο ντουζ.
Αυτή η εναλλαγή που αποδέχεσαι, δεν είναι τυχαία. Συνδέεται με αντίστοιχο μοτίβο από την παιδική σου ηλικία, που σήμερα πιθανότατα δε θυμάσαι, αλλά έχει καταγραφεί στον εγκέφαλό σου και το χρησιμοποιείς στον τρόπο που συσχετίζεσαι. Ασυνείδητα λοιπόν, το επαναλαμβάνεις στην ενήλικη ζωή. Πρόκειται για τραυματικό δεσμό. Συνήθως ο θύτης διακατέχεται από αδιαφορία και έλλειψη ενσυναίσθησης, ενώ το θύμα βιώνει φόβο εγκατάλειψης και προσφέρει όλο του τον εαυτό προκειμένου να διατηρήσει αυτή τη σχέση. Τόσο ο θύτης, όσο και το θύμα, ανέπτυξαν ένα μη υγιές στυλ προσκόλλησης με τους γονείς τους, στην παιδική τους ηλικία. Δηλαδή και οι δύο, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, βίωσαν κάποιο τραύμα ή η σχέση με τους γονείς τους ήταν δυσλειτουργική και δεν υπήρχε ομαλή συναισθηματική σύνδεση.
Σήμερα, έχουν γίνει viral οι όροι «νάρκισσος» για το θύτη και «pleaser» για το θύμα. Είναι σημαντικό όμως, να μην τοποθετούμε ταμπέλες για να περιγράψουμε την κατάσταση. Η δυσκολία που μπορεί να βιώνει ένας άνθρωπος μέσα από μια δυσλειτουργική σχέση μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επώδυνη και η υποστήριξη από τα κοντινότερα πρόσωπα είναι σημαντική.
